– Tym yunkijskim psom nie mona ufac, czcigodna. Cały czas knuja przeciwko tobie.
Zwołali pospolite ruszenie, którego oddziały cwicza musztre pod miejskimi murami, buduja
okrety, wysłali posłów do Nowego Ghis i na zachód, do Volantis, by zawarli sojusze i
wynajeli najemników. Wysłali nawet jezdzców do Vaes Dothrak, by sciagnac ci na głowe
khalasar. Wielki Cleon rozkazał, bym cie uspokoił. Astapor pamieta. Astapor cie nie opusci.
By dowiesc swej wiernosci, Wielki Cleon proponuje scementowanie sojuszu przez
małenstwo.
– Małenstwo? Ze mna?
Ghael usmiechnał sie, odsłaniajac brazowe, zepsute zeby.
– Wielki Cleon da ci wielu silnych synów.
Dany zabrakło słów, z pomoca przyszła jej jednak mała Missandei.
– A czy jego pierwsza ona dała mu synów?

W tymże samym lutym żona obdarzyła go córeczką, Renatą. Potomek Cherusków i
kawaler Żelaznego Krzyża pragnął (rzecz jasna) syna. Później, znacznie później,
bolał nad tym, że dopuścił do nadania córce imienia Renatę.
- Żona i jej rodzina - opowiadał w celi - uparli się przy tym imieniu, które
wydawało mi się wówczas dość ładne. Ale po latach zrozumiałem, że Renatę nie
jest imieniem dla prawdziwej Niemki. Renatę to coś francuskośródziemnomorskiego.
A ja jestem zwolennikiem imion nordyckich, jak Christina,
Ingeborga, Sigrid. Mój syn urodził się, gdy już posiadałem odpowiednią wiedzę, i
nazwałem go Olafem.
- Pańska matka i żona miały przecież ładne imiona. Obie Katarzyny. A teściowa
nosiła imię Marii, matki Chrystusa - powiedział raz Schieike.
- Maria! Typowe imię żydowskie i Bóg mnie strzegł, że u nas tylko teściowa była
Marią.

It came to pass during the second age of the captivity of Melkor that Dwarves came over the Blue Mountains of Ered Luin into Beleriand. Themselves they named Khazâd, but the Sindar called them Naugrim, the Stunted People, and Gonnhirrim, Masters of Stone. Far to the east were the most ancient dwellings of the Naugrim, but they had delved for themselves great halls and mansions, after the manner of their kind, in the eastern side of Ered Luin; and those cities were named in their own tongue Gabilgathol and Tumunzahar. To the north of the great height of Mount Dolmed was Gabilgathol, which the Elves interpreted in their tongue Belegost, that is Mickleburg; and southward was delved Tumunzahar, by the Elves named Nogrod, the Hollowbold. Greatest of all the mansions of the Dwarves was Khazâddûm, the Dwarrowdelf, Hadhodrond in the Elvish tongue, that was afterwards in the days of its darkness called Moria; but it was far off in the Mountains of Mist beyond the wide leagues of Eriador, and to the Eldar came but as a name and a rumour from the words of the Dwarves of the Blue Mountains.

Cofa się do pulpitu sterowniczego i przesuwając żółtą gałkę po lewej stronie zaczyna miażdżyć Saturnowi kciuk prawej ręki. Potem to samo czyni z resztą palców i nogami, najpierw lekko, potem coraz mocniej, stopniuje ból, niektóre palce uwalnia na moment, inne zgniata nieprzerwanie, rozluźnia kleszcze i ściska znowu - gra. Z początku daje się słychać tylko lekki chrzęst, który stopniowo ulega zwielokrotnieniu. (...) Spomiędzy uwięzionych palców lewej dłoni tryska na metr wysoko cienka struna krwi. Wątpię, by mój brat widział w życiu drugiego człowieka tak odpornego na ból. Chwilami zaczynam wątpić, czy Saturn powie cokolwiek, ale Robert ma spokojną twarz, nie niecierpliwi się żadnym gestem - gra. Sprawia wrażenie dziecka bawiącego się kolorowymi kulkami bez celu. Od czasu do czasu rzuca krótkie badawcze spojrzenie na twarz ofiary i odkręca lub dokręca jakąś gałkę. Chrzęst kości nasila się, słychać trzask, pękają palce. (...) Robert włącza maksimum. Saturn dławi się i bulgocze, zgniata sobie zęby zębami, skóra pęka mu w kilkunastu miejscach naraz i krew strzela świszczącymi nitkami dookoła. Porusza dziwacznie dolną wargą i z piersi wydobywa mu się ochrypły krzyk:
-Nieeeeeeeeeee!!!...