to, że możesz sobie na nie pozwolić świadczy o tym, że wcale nie jest tak źle

A te wnioski to faktycznie efekt obserwacji czy tak sobie założyłeś, bo wszyscy tak mówią? Pytam, bo tak się składa, że dla Polski współczynniki Giniego, nie licząc jednego skoku, spada.

Rozejrzyj się. Koszulka jaką nosisz; krzesło, na którym siedzisz; laptop, z którego piszesz o ludobójstwach, to wszystko zostało stworzone przez ludzi, którym chciało się pracować.

Możliwość niepodejmowania pracy, bo nie spełnia naszych wysokorzędowych oczekiwań to przywilej, który był niemal niespotykany w dziejach ludzkości. Bo istniało coś takiego jak przymus ekonomiczny i w przeszłości jak ktoś nie pracował to raczej dlatego, że nie mógł

A możliwości przerobowe nie są z gumy. 10 mln robotników nie zrobi tyle samo co 20 mln. Choćby nie wiem jak się starali.

Skąd ten wykres? Bo ja słyszałem o wzrostach: (...)

To wykres opracowany przez GUS.

Wraz z rozwojem technologii chyba wzrasta Statystyczna Wydajność Robotnika (przynajmniej w krajach rozwiniętych) -- tendencją będzie chyba mały team wyspecjalizowanych robotników otoczonych maszynami, ich wydajność będzie większa od legionu prymitywnych robotników z prostymi narzędziami.

(...) a władzy bardziej się widzi utrzymanie wysokiego bezrobocia (...)

GUS to specyficzne źródło danych statystycznych, nie zawsze można im wierzyć

Dostrzegam sprzeczność.

Ludzie, którzy nie mają pieniędzy, nie mają też wyboru. A często ich możliwości ogranicza dewastacja środowiska naturalnego (dla zysku) czy naciski na lokalne władze.

Żeby zrozumieć, czym w ogóle jest kapitalizm, musimy chyba zacząć od globalizacji. Otóż, w skrócie, korporacje działają na skalę globalną. Mogą zamówić koszulki w Bangladeszu i sprzedawać je w Nowym Jorku, a w razie trudności zerwać kontrakt i przenieść produkcję do Nigerii czy innego Pakistanu.

Mieszkańcy tych rejonów nie mają takiego wyboru. Muszą zgadzać się na takie warunki, aby mieć jakiekolwiek źródło utrzymania.

Podobnie ma się rzecz z zanieczyszczeniami i dewastacją środowiska naturalnego - otóż dewastacja ta ma następuje w krajach biednych i słabych politycznie, a uzyskane w ten sposób surowce trafiają do krajów bogatych (które tym samym stają się jeszcze bogatsze). Ewentualnie trafiają do atmosfery i do oceanu - stanowiąc problem globalny, czyli niczyj.

[Wolny rynek nie istnieje. Bogaci mają na nim silniejszą pozycję, niż biedni.

Wspomnę jeszcze o niesamowitej historii opisanej przez Naomi Klein w książce "To zmienia wszystko". Otóż UE wprowadziła rynek handlu prawami do emisji. Kto chce emitować zanieczyszczenia, musi wykupić prawa, ale kto te zanieczyszczenia utylizuje, sam generuje prawa do emisji in plus.

Temu, że tą koszulkę zrobili ludzie, którym się chciało pracować? Czy temu, że możliwość nie podjęcia pracy jest przywilejem?

Um... co? Skąd myśl, że kapitalizm jest pod tym względem wyjątkowy? Żaden system gospodarczy nie poradzi sobie ze starzejącym się społeczeństwem.

Przepraszam, ale nie widzę tego. Jak tzw. emerytura obywatelska miałaby rozwiązać cokolwiek? Na nią młodzi nie muszą pracować, czy co?

Wysokie [bezrobocie]?

Pewną sprzeczność dostrzegam w sugestii, że pracownikom wykorzystywanym jako tania siła robocza chce się pracować (a nie są do tego zmuszeni sytuacją ekonomiczną, koniecznością przetrwania), przy jednoczesnym stwierdzeniu, że niepodjęcie pracy jest przywilejem. Jeśli ludzie, którzy wyprodukowali dane dobro, są z jakichkolwiek powodów pozbawieni możliwości odrzucenia świadczenia takiej usługi, to implikowanie im chęci wykonywania pracy jest, wydaje mi się, lekką semantyczną nieuczciwością.

Już ten obecny paradoksalnie sobie radzi - produkujemy tyle dóbr, że wystarczyłoby ich dla dwa razy większej populacji niż mamy teraz.

Problemem jest tutaj dystrybucja tych dóbr i to, że obecnie sama praca na etat ma często wymiar bardziej polityczny niż produkcyjny (tzw. Bullshit Jobs).

Zlikwidowałaby ona uzależnienie tego, jak wysokie będą emerytury, od tego ile zostanie wpłaconych składek.

Budżet państwa to nie są tylko pieniądze wypracowane przez obywateli - zdolność fiskalna jakiegokolwiek kraju jest o wiele szersza niż to, ilu ludzi zapłaci ile podatków/składek/jakkolwiek inaczej to nazwiemy.

Parafrazując Keynesa: do efektywnego rozwiązania problemu emerytur trzeba zaangażować realne zasoby, a nie księgowość.

Może źle to ujęłam (choć z drugiej strony podpada to pod ekwiwokację, ale mniejsza) - prawdą jest jednak, że osób nieaktywnych zawodowo jest znacznie więcej. I niby bezrobotny a nieaktywny zawodowo to nie ta sama grupa, ale z drugiej strony, czy jeśli w danym kraju nie ma perspektyw na aktywizację zawodową dla osób np. żyjących z renty, to czy jego sytuacja społeczna znacząco się różni od bezrobotnego który szuka pracy, ale PUP ciągle mu każe przyjść "w następnym miesiącu, jak coś się znajdzie"?

Na pewno nie pomaga tutaj to, że zasiłki rodzicielskie są u nas horrendalnie niskie, a miejsc w żłobkach brak.

A co jeszcze [niż tylko podatki]?

Centralne sterowanie jest krótkowzroczne. Nowe, nie znałem :P

No nie. To była właśnie próba "urynkowienia" problemu, który można rozwiązać tylko za pomocą centralnych regulacji.

Odnośnie biernych zawodowo - problem zaczyna się już przy samym rozumieniu "pracy". Otóż za prawdziwą pracę uważa się tylko pracę najemną (na rzecz pracodawcy, czyli kapitalisty). Natomiast działalność na rzecz społeczności, biednych i potrzebujących czy choćby środowiska naturalnego - (...)

Z tego powodu pracownicy opieki społecznej nierzadko zarabiają mniej, niż minimalna krajowa, nauczyciele w Polsce są utrzymywani przez rodziny, za to ja dostaję co raz to wysoko płatne oferty pracy przy jakichś płatnościach, giełdach czy innych opcjach binarnych :P

Praca programisty jest cenna dlatego, że pozwala jeszcze bardziej zwiększyć zyski finansjery (czyli kapitalistów). Znalezienie w tej branży pracy, która faktycznie generuje dobra użyteczne społecznie, nie było łatwe. I wymaga większych kompetencji, niż sztuczki finansowe.

Tylko pusty pieniądz ma swoje konsekwencje, takie jak inflacja.

Rozumiem że znasz się na tym lepiej niż Bank of England - na tyle lepiej, że nawet nie przeczytałeś co tam zostało napisane? xd

Poruszyłam ten wątek po to by unaocznić, że problem emerytur nie sprowadza się do "Nie mamy pieniążków i musimy skądś je wziąć" - pieniądze są tutaj bowiem tylko narzędziem do dystrybucji realnych dóbr i to o te dobra powinniśmy w pierwszej kolejności zadbać.

Poruszyłam ten wątek po to by unaocznić, że problem emerytur nie sprowadza się do "Nie mamy pieniążków i musimy skądś je wziąć" - pieniądze są tutaj bowiem tylko narzędziem do dystrybucji realnych dóbr i to o te dobra powinniśmy w pierwszej kolejności zadbać.

Obsesja na punkcie zysków pieniężnych to przykład tzw. zastępstwa celów. Zanim dążyć do początkowego celu, czyli ogólnej poprawy dobrobytu i samopoczucia ludzi, rynek dąży do "zysków", które są zupełnie oderwane od realnie wytworzonych dóbr czy usług.