A może tak naprawdę sobie wmawiam, że to jest jakaś wartościowa sztuka? Może faktycznie nie ma tutaj nic ciekawego do zobaczenia, a moje zdolności percepcji są po prostu zaburzone przez duże ilości abstrakcji widzianej w moim życiu?

Spójrzcie jeszcze raz na poprzedni obraz. Przyjrzyjcie się uważnie kompozycji. Nie uważacie, że jak na rzekomo prostą pracę którą może wykonać każdy jest ona wyjątkowo estetyczna i ciesząca oko? Ja osobiście patrząc na ten obraz wyczuwam, jak bardzo rozplanowana jest ta prostota, jak bardzo minimalizm wykorzystany w tym dziele sztuki jest ściśle określony. To nie jest przypadkowy efekt działań pierwszej lepszej osoby. To dokładny zamysł artysty.

Jednak mnóstwo ludzi krytykuje ten zespół [Bull of Heaven] za parę bardzo długich utworów. Już wcześniej traktowano kawałki trwające dłużej niż doba za "niewarte uwagi"

Smutno mi, gdy słyszę, że sprzątacz nie potrafił dostrzec tu estetyki.

Sprzątacz nie ma umieć dostrzec estetyki, sprzątacz ma umieć sprzątać :P.

Bardzo daleko mi do stwierdzenia, że ta torba wyglądała jak śmieci leżące sobie po prostu obok instalacji. Smutno mi, gdy słyszę, że sprzątacz nie potrafił dostrzec tu estetyki. Dla mnie jest to bardzo porządnie wykonana praca i jej zniszczenie było wyrazem braku myślenia tych, którzy sprzątali.

Gwarantuję, że osoba sprzątająca galerię nie zastanawiała się nad estetyką rzeczonej torby i całej instalacji. Co więcej, z dużym prawdopodobieństwem mogę stwierdzić, że owa osoba miała wy... głębokim poważaniu :P ową instalację, tudzież pozostałe dzieła sztuki. Miała pracę do wykonania, więc ją wykonała. M.in. usunęła śmieci. Do których zazwyczaj porzucona torba z szajsem (sorry, nie jestem pewien co tam jest w środku ;P) się zalicza. Tutaj raczej bym winił osoby odpowiedzialne za wystawę, że nie zadbały o oznakowanie tego dzieła, tudzież o poinformowanie osób sprzątających, że tego się nie sprząta.

Natomiast na pytanie, co jest sztuką, jest trudno odpowiedzieć. W przypadku wspomnianego Malewicza powiedziałbym, że jego dzieła zostały sklasyfikowane jako sztuka wyłącznie z powodu autorstwa. Posuńmy się trochę dalej i pokażmy czym przebił prostokątny kwadrat z trójkątem: (...)

W przypadku utworu trwającego dłużej niż przewidywany czas istnienia Wszechświata, powiedziałbym że to typowy przykład tego, co ludzie rozumieją przez pojęcia "sztuka nowoczesna" - to jest bez sensu, nikt tego nie odsłucha bo to niemożliwe, no i co wg mnie najważniejsze, autor wcale tego nie skomponował bo to też niemożliwe, tylko zostało to jak mniemam stworzone za pomocą jakiegoś algorytmu.

Utwór trwający dobę ma nieco więcej sensu, ale też wątpię, czy wiele osób odsłucha coś takiego w całości. Utwory muzyczne, filmowe, teatralne, z jakiegoś powodu w większości mieszczą się w pewnych ramach czasowych, śmiem twierdzić że właśnie po to, żeby przeciętny odbiorca mógł ich doświadczyć. I jakkolwiek sam jestem poniekąd zwolennikiem wyłamywania się poza przyjete normy, w takich przypadkach jestem zmuszony stwierdzić, że to jest głupie. Chyba że jest jakiś rzeczywisty powód niestandardowego czasu trwania.

Dla współczesnej nauki geoglify odkryli dopiero w 1926 roku dwaj naukowcy – Alfred Kroeber i Toríbio Mejía Xesspe. Początkowo wzięli plątaninę linii za kanały nawadniające pustynny teren. Później uznali, że ów labirynt ma charakter religijny, podobnie jak święte ścieżki Inków. Inną teorię wysunął w 1941 roku Paul Kosok. Podobnie jak niemiecka uczona Maria Reiche, uważał on, że piaskowe wzory mają związek z obserwacjami astronomicznymi i są "największym na świecie podręcznikiem z dziedziny astronomii". Niektóre ciągnące się dziesiątkami metrów linie pokrywają się bowiem z orbitalnym ruchem gwiazd, a gigantyczne kontury zwierząt wiernie odzwierciedlają gwiazdozbiory.

Amerykański archeolog David Johnson uważa, że niektóre z geoglifów miały związek z ze źródłami wody i systemem nawadniającym (puquios)[3].

Jeszcze inni dopatrują się w ogromnych układach linearnych szlaków handlowych, bieżni, na których rozgrywano zawody sportowe, ozdób, które miały cieszyć oczy bogów, oraz kalendarzy religijno-astronomicznych. Większość naukowców zgadza się jednak z teorią Marii Reich, która twierdzi, że geoglify były wykorzystywane do określania pory siewu i zbiorów, gdyż oznaczają okresowe pojawianie się gwiazd i konstelacji i wskazują na punkty wschodów i zachodów słońca podczas jesiennej i wiosennej równonocy oraz przesilenia letniego.

Odmienną koncepcję przedstawił szwajcarski pisarz Erich von Däniken, który twierdzi, że linie miały być lądowiskiem dla przybyszów z kosmosu.

Las znikł.

Jak już dyskutujemy o naszych własnych dziełach, to powiedzcie mi, proszę, czy mój ekran miasta Vori jest dziełem sztuki?

Las znikł.

Nie prowokuje, nie skłania do myślenia, nie jest popisem technicznego kunsztu, nie jest specjalnie estetycznie, nie jest kontrkulturowe, nie jest w jakiś zbyt dosadny sposób cyniczne, nie ma w sobie nic metaforycznego, zakodowanego i nawet nie czuję żadnego wyraźnego kontekstu do czegokolwiek.

Złe medium. W muzyce mógłbyś w równie minimalnej formie zrobić dżingiel, który zmiótł by nas na łopatki jakimś szybkim przebiegiem akordów, metrum, kakafonią albo zmiennością stylu. Na obrazie też możesz w kilku ruchach pędzla/na małym płótnie/przy małej ilości stosowanych barw zrobić coś charakterystycznego i unikatowego. Nawet w plastyce pewnie by coś się dało zrobić przy takiej oszczędności środków.

Za to opowieści o znikającym lesie obstawiam, że były już nudne dla dadaistów niemal wiek temu i żaden by nie zareagował na coś tak prostego. :P

Z drugiej strony wymowność i przekaz wiersza jest niesamowicie jasny, więc swoją rolę spełnia. :>

Pamiętam, że dużo czasu zajęło mi znalezienie tego właściwego zdjęcia, na podstawie którego pracowałem. Miałem w głowie ideał - topniejący jęzor lądolodu. Po obu stronach wysokie góry. Na pierwszym planie lasek z polanką. I znalazłem. Potem ściągnąłem toto, otworzyłem w paincie przemyślałem wszystko, znalazłem idealne miejsca na siedliska. Z pieczołowitością pozaznaczałem je elipsami, których to kolor dokładnie przemyślałem (pamiętam, że miałem poważny problem z zaznaczeniem wieży mesmerów). I wprowadziłem oznaczenie poziomów (nigdy nie byłem adowolony z odległości V od odpowiadającej jej elipsy; miałem też dylematy, gdzie umieścić VII). Ale wykonałem to. Zwizualizowałem me wyobrażenie o ekranie Vori. Tym samym dokonałem wysiłku.

Hobbit, wielkieś mi uczynił żałości w sercu moim,
Tym onym zachowaniem niegodnym swoim,
Jeden jesteś, a jakoby milion Ciebie było,
Może dlatego, że Ci się przytyło?

Dziełem sztuki natomiast mogło być zdjęcie przed tą "edycją".

Czyżby tylko dla mnie logicznym wytłumaczeniem tych rysunków było to, że jakiś człowiek zauważył coś takiego jak proporcje i razem z kumplami chciał udowodnić, że może za pomocą właśnie matematyki tworzyć na ziemi ogromne kopie jakichś mniejszych rysunków ze skał? Jakoś przyczyna "Umiem, więc to zrobię" wydaje mi się najbardziej sensowna w tym wypadku. :P