Na dodatek możliwe że podczas Rozliczenia Adrianna zginęła z rąk Kilgora, i Gelu w akcie zemsty postanowił zabić za wszelką cenę Kilgora.

Tylko jak się patrzy na mapę to Tatalia leży akurat na drodze z Vorii do Krewlod. Potencjalna trasa Kiji.

Po za tym Kilgor chyba najpierw wyeliminowałby najpoważniejszego wroga Krewlod w regionie czyli właśnie Tatalie, a nie porywałby się zaraz na wielką Erathię. Po takim zwycięstwie uwierzyłby że może podbić świat.

Może i z biografii bohaterów Cytadeli w H IV nic nie wynika bezpośrednio, ale już pośrednio coś wynika. Tazar i Bron dołączyli do barbarzyńców, a Verdish do Erathian i byli to ludzie z Tatalii, tymczasem nie ma nic o losach pozostałych bohaterów. Wskazywałoby to że Tatalia została zniszczona przez Kilgora, a ludzie ją zamieszkujący dołączyli do barbarzyńców.

Jak Przodkowie mogą teraz odmówić ci wstępu do Raju? Jesteś najwspanialszym człowiekiem, jakiego poznałem".
Tarnum położył mi dłoń na ramieniu i rzekł: "Dziękuję! Płynąc z twoich ust, Waerjaku, słowa te napawają mnie dumą".
"Dlaczego jednak nadal cię karzą?" - spytałem.
"To nie kara. Swoimi czynami spłaciłeś mój dług. Za wkład w twoje wychowanie Przodkowie zaproponowali mi Raj, ja jednak odrzuciłem propozycję".
Dlaczego po ponad tysiącu lat zmagań Tarnum odrzucił to, o co walczył?

Od kiedy pamiętam, nasz lud, Barbarzyńcy, jest przedmiotem obsesji mego piastuna. Stale rozpacza nad toczonymi przez nas wojnami i ogarnia go gniew, gdy widzi, jak potrafimy być głupi. Ostatnio wydaje mi się, że i ja padam ofiarą obsesji Tarnuma.
Nie mogłem zapomnieć widoku zabitych mężczyzn i chłopców, poległych z rąk pobratymców. Tarnum powiada, że trawiąca Barbarzyńców żądza krwi sięga zamierzchłych czasów, ja jednak winię za obecny stan rzeczy ostatniego Króla Barbarzyńców, Kilgora. Jego szaleńcza wojna przeciw całemu światu pociągnęła za sobą śmierć niezliczonych ludzi, szczególnie podczas ostatniej bitwy. Na szczęście poległ w niej też Kilgor.
Co gorsza, gdy otwarły się portale do nowego świata, wielu naszych pobratymców odmówiło przejścia przez nie. Tak bardzo obawiali się owych magicznych bram, że woleli umrzeć, niż się do nich zbliżyć.

(...)

Przypominają mi Kilgora, ostatniego Króla Barbarzyńców, który wyruszył na wojnę z całym światem nie tylko po to, by podbijać i czerpać zyski, ale też po to, by zaspokoić swą manię wielkości. Barbarzyński kraj Krewlod stał na skraju największego głodu w historii, zbyt wiele stad zarżnięto, by wyżywić ogromną hordę Kilgora. Zbyt wiele gospodarstw spalono podczas walki Kilgora o koronę. Tysiące ludzi skazano na śmierć głodową, kolejne tysiące miały umrzeć w wyniku chorób, ale zamiast rozwiązać armię Kilgor rozpoczął wojnę - konflikt, który przyniósł koniec świata!

Nie, jedynie fragmenty odnoszące się do przeszłości, sprzed Rozliczenia.