standardowo: autor i tytuł.

W Rawnsburgu żył pewien młodzian, w którym pewna kobieta bardzo się kochała. On jej nie chciał i dlatego stracił swój członek. Zrozpaczony poszedł kupić sobie wina. W piwnicy usiadł na chwilę i zaczął rozmyślać o swym strasznym losie. Zauważyła go pewna kobieta. (...) Nieznajoma poradziła mu, by prośbą, a nawet, groźbą, wyegzekwował przywrócenie zdrowia. Mężczyzna zaczaił się na byłą kochankę - czarownicę. Kiedy podeszła poprosił, by zdjęła z niego zaklęcie. Czarownica wypierała się, że to wcale nie ona sprawiła. Wtedy młodzieniec zarzucił jej na szyję ręcznik i zaczął ją dusić. Wiedźma przestraszyła się śmierci i powiedziała:
- Puść mnie wolno, a sprawię, że wyzdrowiejesz.
On przystał na jej prośbę. Czarownica dotknęła jego krocza i odeszła. Mężczyzna poczuł, że mu przyrodzenie wraca.

Współczesny człowiek przeszedł długą drogę, rozczarowały go nonsensowne dogmaty minionych religii. Żyjemy obecnie w oświeconych czasach. Psychiatria dokonała ogromnych postępów w uświadomieniu człowiekowi jego prawdziwej osobowości. Żyjemy w erze intelektualnej samowiedzy, jakiej nigdy nie widział świat.

Wszystko to bardzo dobrze wygląda, ALE ów nowy stan świadomości posiada jeden słaby punkt. Inną rzeczą jest rozumowe zaakceptowanie czegoś, odmienną zaś jego emocjonalne zaakceptowania. Istnieje pewna potrzeba, której psychiatria nie potrafi wyjaśnić - wrodzona ludzka potrzeba przemawiania do uczuć poprzez dogmaty. Człowiek potrzebuje ceremonii, rytuału, fantazji i magii. Psychiatria, pomijając wszystko dobre, co zdołała uczynić, pozbawiła człowieka czaru i fantazji, których dostarczały religie przeszłości.

Teraz, powiedział dziennikarzowi, lecz dziennikarz oczywiście nie zrozumiał i nikt na świecie nie zrozumiał. (...) rozłożył ramiona. Bomba eksplodowała. Zalało go najjaśniejsze ze świateł i najczystszy z ogni, i wypalił się w kamieniu czarny cień jak krzyż, czarny cień, który możecie pójść i zobaczyć, dotknąć własną dłonią, wyżegany na wieczność w chwili jego śmierci, cień (...).

Staram się dostrzec oznaki szaleństwa. Szaleńcom łatwo jest na tym świecie. Ale nie dostrzegam takich objawów w przystojnej, męskiej twarzy, nieskażonej piętnem obłędu. Po prostu człowiek nie chce iść do pieca i stara się w jakiś sposób dać temu wyraz. A jakże wyrazić to, jak nie krzykiem? No więc krzyczy. Na szczęście ów wrzask nie został uwieczniony. O, już lakierowane buty znalazły się w ogniu.

"How many will you kill, to protect the ones you love? a thousand?
a hundred thousand?
I have killed billions for one, and i ended her life... And i still pay the price."
"If you could make a wish, would you wish you? never met her?"
"...No. She is worth hell."