Mam takie samo zdanie jak Garett. O ile Xeron, jako pół kreegan, może jeszcze przejawiać typowo ludzkie emocje i lęki, to resztę zgrai za bardzo uczłowieczyłeś. Wg mnie, powinni zachowywać się trochę bardziej zwierzęco, a główny bohater mógłby przy tym wywoływać większy kontrast. Ale to tylko moje zdanie.

Za to muszę zwrócić uwagę, że wszystko dzieje się wedle bardzo sztywnego skryptu. Mało jest logiki i sensu w przedstawionych wydarzeniach. Po prostu się dzieją, ale dlaczego, to już czytelnik musi dopowiedzieć sobie sam. Xeron rzuca przekleństwami i jest wkurzony na obecną sytuację, ale za chwilę idzie przodem w tunel, jakby nigdy nic. Bierze miecz, bo nie ma już swojego Smoczego Języka, grzecznie słucha starego troglodyty, bo to jedyna nadzieja na przetrwanie i stawia czoła swoim lękom rzucając celnie mieczem w smocze serce, inaczej umarłby marnie trzęsąc się w kącie ze strachu i opowieść straciła by głównego bohatera. Poza tym nie ma czegoś takiego jak "stawienie czoła swoim lękom w jednym momencie". To zazwyczaj proces, a na pewno musi mieć jakiś katalizator. Mógłbyś zamiast tego przedstawić w tym rozdziale napięcie między bestialskimi czartami, a wątpiącym w swoje umiejętności Xeronem, który rozważa, czy nie zakończyć swojej marnej egzystencji. Przy okazji jego podwładni mogliby całkowicie porzucić jego autorytet i w ostatniej scenie, kiedy wszyscy kreeganie giną przez nieposłuszeństwo i swoje instynkty, główny bohater porzuca wiążącą go presję, nie ma już armii, którą musi dowodzić, ludzi których los spoczywa na jego barkach, więc przechodzi metamorfozę, z przywódcy staje się wojownikiem i pokonuje wielką bestię za pomocą własnego sprytu (i może trochę magii, bo czemu nie). Bo samo rzucenie mieczem w smoka jest za bardzo naciągane jak na mój gust.

Jeszcze zamieniłbym piekielny wędrowiec na wieczny tułacz w ostatnim zdaniu. Wszyscy wiemy skąd się wziął tytuł, nie trzeba tego aż tak akcentować : )

Wszystko dobrze rozumiem(mimo, że musiałem czytać to z parę razy, aby to zrozumieć po smoczemu), ale Xeron miał wyższość nad resztą kreegan. I nie róbmy z nich niezniszczalnych, niezłomnych dzikusów, bo każdy ma swoje słabości - nawet Kreeganie.

3. To czarne smoki - a więc magia nie wchodzie w grę.

Nie o to chodzi, żeby zrobić ich niezniszczalnych, tylko, żeby przedstawić ich jako... no... kosmitów. Jakieś fantastyczne byty, inne niż ludzie. Chyba, że o czymś nie wiem i czarty to tak naprawdę efekt krzyżówek z materiałem genetycznym ludzi (co byłoby wytłumaczeniem ich niezwykle humanoidalnch kształtów).

W moim głównym "bloku" chodzi o to, że wszystko jest takie bardzo nienaturalne. Xeron zabija swojego adiutanta - reszta obecnych nie reaguje, jest jak tło. Drugi popada w szaleństwo? Nikt nie wypowiada nawet krótkiego komentarza. Jakby nic się nie stało.

1. Ok, Xeron nie ma innego wyjścia, ale jeszcze przed chwilą miotał klątwy i zabił swojego adiutanta. Nie ma płynnego przejścia między jednym i drugim, jakiejś refleksji. Dlatego zastanowiłbym się ile informacji zostawić w dialogu Xerona, a ile raczej powinno się znaleźć w jego przemyśleniach i płynącym z nich postanowieniu. Bo na jego miejscu nie krzyczałbym do swoich towarzyszy, że znaleźli się po uszy w smoczym gównie.

2. Póki co ten fragment jest zdecydowanie zbyt surowy.

3. Zapomniałeś o Ognistej Tarczy : ) Poza tym są czary, które można rzucić na siebie, albo na otoczenie. Zależy jak patrzysz na właściwości antymagiczne smoków. Czy to ich łuski czynią je odporne na szkodliwą magię, czy raczej rozpraszają ją samą swoją obecnością.

I nie, wieczny tułacz to nie propozycja nowego tytułu. Twój jest świetny : ) Chodziło mi tylko o to, żebyś nie powtarzał go dosłownie na łamach opowieści. Nie ma moim zdaniem takiej potrzeby.

Tak, ale Kreeganie raczej nie przestraszyliby się gnijących zwłok i dwóch Czarnych Smoków które jedzą na śniadanie :P. Jakby tak się zastanowić to jedyną rzeczą która mogłaby wprowadzić Kreegana w panikę jest Strażnik ze swą mocą.

Dlaczego nie wchodzi w grę? To, że Czarne Smoki są odporne na magię nie oznacza, iż Xeron nie mógłby wzmocnić siebie jakimś czarem albo teleportować jak w mojej wersji walki z Rolandem w pierwszym rozdziale.

To spójrz na to tak, jak na bitwę w H3. Masz kilka czartów i kilka demonów (czyli gdzieś około po 6-7 na każdy rodzaj) przeciwko dwóm czarnym smokom. Xeron
zapomniał zaklęć(patrz wyżej) i dodaj do tego jeszcze to, że Xeron nabawił się lęku na nie. Co byś zrobił?

1. Może i byli kosmitami, ale raczej nie byli pozbawieni uczuć takich jak strach czy niepokój. Więc raczej mogli się niepokoić o vto, czy wyjdą z tuneli żywi czy martwi.
2. Ewolucja kreegan mogła zajść w tą stronę, że zaczęli przypominać ludzi (tak propos czarci lord z H3 wygląda jakby miał jedno oko:p).

2. Każdy raczej myślał tylko o sobie. Co do Xerona - bez zdecydowanego dowódcy raczej nie byliby w stanie iść. Ale mówię - dopracuję to.

Nie dopisałem, że przez atak spektry część jego wspomnień, w tym zaklęcia, zanikły. Jednak efekty pojawią się w kolejnych rozdziałach.

spektry

Każdy raczej myślał tylko o sobie. Co do Xerona - bez zdecydowanego dowódcy raczej nie byliby w stanie iść.

Nie dopisałem, że przez atak spektry część jego wspomnień, w tym zaklęcia, zanikły. Jednak efekty pojawią się w kolejnych rozdziałach.

dodaj do tego jeszcze to, że Xeron nabawił się lęku na nie.

A ty jakie byś zaproponował?

Szanowny liszu Garecie (myślałem, że jesteś gargulcem :p)

1. W WoG-u bez czarów i jednostek miotających nie pokonałbyś dwóch czarnych smoków, zresztą to zależy od wielu czynników, np. dośw. jednostek, ale nie mówiłem, że ta bitwa ma być w WoG-u.
2. No właśnie nie byle smoki, tylko czarne.
3. Co? Czarci lord to sługa? Dziwne. Moim zdaniem tylko chochliki powinny być sługusami.
4. Tu nie dopisałem (znowu), że Xeron znał te tunele, jednak atak spektrum je wymazał, o czym reszta demonów nie miała pojęcia.
5. Dobra, tu masz rację, jednak teleportacja potrzebuje energii (tu najprawdopodobniej głupoty smocze gadam :)) demona, więc musi się ta zdolność naładować.
6. Oceńcie, co lepsze: spektra, czy spektrum.

Co do ciebie, druidzie:
1. Zależało im jednocześnie na dowódcy i na swoim życiu.
2. Tu trochę mi zejdzie na wyjaśnieniach. Kiedy spektra zaatakowała Xerona, chciała go zabić spojrzeniem gorgony(wydobywając z jego umysłu lęk i zabić go nim), jednak ocalił go czart, lęk pozostał, a na domiar złego strach wymazał mu zaklęcia z głowy. Więć to nie był do końca czar, a jego niemagiczne efekty. Co do smoka, zamierzam to poprawić tak:

Xeron skupił cały swój gniew i nienawiść w ostrzu miecza, po czym rzucił niw kierunku ogromnego czarnego smoka. Potęga jego nienawiści była tak potężna, że odporność magiczna smoka nie była w stanie go ocalić. Rzut był tak potężny, że miecz przebił grubą skórę smoka i wbił się w serce, a gniew skupiony w mieczu rozsadził je.

3. Doskonale. Poprawię to nieco na swój sposób, inaczej to będzie wasza książka, nie moja.

1. Zależało im jednocześnie na dowódcy i na swoim życiu.

2. Tu trochę mi zejdzie na wyjaśnieniach. Kiedy spektra zaatakowała Xerona, chciała go zabić spojrzeniem gorgony(wydobywając z jego umysłu lęk i zabić go nim), jednak ocalił go czart, lęk pozostał, a na domiar złego strach wymazał mu zaklęcia z głowy.

3. Doskonale. Poprawię to nieco na swój sposób, inaczej to będzie wasza książka, nie moja.

1.Xeron był dowódcą najlepszej Kreegańskiej jednostki wojskowej, jeśli dobrze zrozumiałe to ci żołnierze byli z jego oddziału i powinni być dość wyszkoleni by pokonać byle smoki, nawet jeśli są czarne. Zresztą w M&M6 4 osobową drużyną włóczęgów zabijało się armię smoków na Pustyni Dragonsand, w M&M7 identyczną grupą włóczęgów całe gniazdo gadów + Megasmok, a w M&M8 1 włóczęgą i 4 przydupasami znowu całe gniazdo, na zewnątrz i wewnątrz, więc nie pisz mi, iż elitarny oddział demonów nie pokona pary smoczków(zwłaszcza jeśli spojrzy się na to, że Kreeganie mieli podobną ilość punktów życia co smoki).
2.Patrz wyżej.
3.Chochlik to najniższy z najniższych popychadeł które były popychadłami innych popychadeł. :p
Wiadomo, że na pewno ifrity były sojusznikami Kreegan, co do reszty demonów to były:
a)niewolnicy Kreegan(na pewno chochliki),
b)słudzy, tak jak Kult Baa,
c)sojusznicy, tak jak ifrity.
4.Trochę naciągane zważywszy na to, iż napatoczył się troglodyty który by ich zaprowadzi, w takim wypadku na miejscu Demonów zostawił bym Xerona na pastwę losu.
5.Powiedz to Diabłom które mogą się teleportować co turę. :P
6.Ja już napisałem co lepsze, poproś Strażnika lub Acida żeby ci zrobił ankietę.

1.Kreeganie mają podobną strukturę społeczną do owadów, gdyby Xeron był czysto krwistym Kreeganem, a nie tylko(księciem)półkrwi, to mogłoby im na nim zależeć, no ale, że nie wszyscy z grupy byli Diabłami(Kreeganami) tylko Demonami(jak już pisałem wcześniej niewolnikami/sługami/sojusznikami) które biorąc pod uwagę co było o nich w Podboju Podziemi, raczej by go zostawili, zresztą patrz mój punkt 4.
2.Napisz, że chciało "wyssać jego duszę" i doznał częściowego urazu poprzez "przerwanie połączenia" i będzie cacy :P. Jeśli chodzi o Czarne Smoki to napisz, że nie użył swego gniewu do zaczarowania miecza, ale nieświadomie rzucił na siebie zaklęcie żądzy krwi które pomogło mu zabić gady czysto siłowo.
3.Daj spokój, ile to jest książek które mają kilku autorów jednocześnie. :P
Zresztą jak już wcześniej inni pisali nie masz praw autorskich do nazw własnych, a nawet jakby Ubisoft ci dał(co graniczy z niemożliwością) to wolałby żebyś pisał o Ashanie. Tak więc, jak napisała Lili to jest Fanfick, w dodatku, że tak powiem "interaktywny" :P.

Na pierwszy rzut oka twój avek wygląda jak kucający gargulec z kocimi uszkami i pyszczkiem, widziany z profilu, w którego skroń uderza piorun. Ale jak dojrzy się tą twarz to trudno odwidzieć xD

1. Nie wspominałem, że to byli elitarni żołnierze Xerona. To byli po prostu uciekinierzy i resztki obrońców, którym udało się przetrwać. W M&M z kolei nigdy nie grałem (ale się zmuszę, bo trochę oglądałem i była gierka całkiem całkiem, szczególnie spodobały mi się stworki z H3)
2. X.
3. Tak, to już brzmi bardziej sensownie. Ale wiadomo, słudzy mogli być żołnierzami, nawet elitarnymi.
4. Co? Tak to napisałeś, że żadnych informacji nie mogę z tego wyciągnąć.
5. Diabły, teleportujcie się co dwie tury :).
6. Mi to obojętne.

1. Tam w ogóle nie było diabłów. Ale mówię ci, nie mieli pojęcia, co zaatakowało ich dowódcę, więc mieli nadzieję, że pamięta nadal drogę oraz że odzyska jasność umysłu. Poza tym nie pozostawiliby takiego dobrego dowódcy.
2. To pierwsze rozwiązanie dziwnie brzmi, za to to drugie jest ciekawe.
3. Właśnie, ciekawe, czemu tak się uparli na ten Ashan. Przecież nadal jest wielu fanów starego uniwersum, mogliby na tym zbić ogromną kabzę.

Jak wam tak przypomina gargulca to wracam do starego avka z Liszem który za długo siedział na słońcu i teraz schodzi mu skóra. :P

1 i 2.Polecam, M&M6-8 to świetne gry, M&MX też daje rade chociaż to Ashan, M&M3-5 i World of Xeen jeśli mas dużo cierpliwości, M&M1-2 tylko jeśli masz OLBRZYMIE pokłady cierpliwości, M&M9 jest zdecydowanie najgorszą częścią serii.
3.Oczywiście, ale zauważ, że były różnice w mentalności:
Kreeganie - hierarchia podobna do mrówek, są wierni dowódcą i Królowej(którą zdechła podziurawiona leserami jak szwajcarski ser w M&M6 :P)
Demony - cały czas coś knują byle mieć coś dla siebie, obchodzą ich tylko oni sami, nawet innym przedstawicielom swojego gatunku nie pomogą gdy zdarzy im się "chwila słabości".
4.Xeron zwariował, ale był jedyną nadzieją na wyprowadzenie z tuneli, napotkali troglodytę który był przy zdrowych zmysłach i nigdy nie zapomniał drogi przez tunele. Lepiej ciągnąć ze sobą nikomu niepotrzebnego Xerona czy zostawić na żer smokom coby przepuściły? Rozumiem, że Xeron jest głównym bohaterem, ale opisz chociaż kłótnię między demonami o to czy zostawić go, czy pozostać wiernymi przywódcy.
5.Ostatni raz Xeron teleportował się podczas walki z Rolandem(przynajmniej w mojej wersji), te "dwie tury" już raczej minęły i Xeron może chociaż raz podczas walki ze smokami teleportować się.
6.Jak ci obojętnie, to niech druid wybierze co lepiej brzmi. :P

1.Patrz punkt 4.
2.Spektrum nie jest gorgoną więc spojrzenie gorgony raczej nie pasuje, jest za to czymś w rodzaju ducha więc może wysysać innym dusze(w M&M duchy zabierały lata życie, więc tak też może być), gdy demony uratowały Xerona, to on doznał szoku i dlatego zwariował :P.
3.Cytując Alamara: "Stare Uniwersum jest dla nich za mądre"

Ok, ale na więcej razy opisz to jakoś, nie zostawiaj ich tak bez żadnej reakcji.

No, to ciężki orzech do zgryzienia... w sumie dobrze, że nie jest to powiedziane od razu i bezpośrednio, ale dopiero co jeden z adiutantów poddał się swoim lękom, przez to czytelnik myśli, że to samo dzieje się z głównym bohaterem (częściowo tylko przez atak twojego potwora) i tylko silna wola oraz pomoc podwładnych chronią go przed podobnym losem. Może to być celowa zmyła, ale potem troglodyta powinien to wyjaśnić. Tutaj też z kolei nie pisz, jakby wszyscy obecni wiedzieli co jest przyczyną zachowania Xerona. Biedakowi zaczyna odbijać, takie powinno być rozumowanie reszty kreegan. Dopiero obserwacja troglodyty i jego pytania, czy nic nie zaatakowało poszkodowanego, mogłyby doprowadzić do odpowiednich wniosków.

Oby. Inaczej pozew : p

nic nie dało się zobaczyć. Zauważył w połowie wypaloną pochodnię

Nagle kątem oka zauważył cień, który nie zależał do niego, czartów, ani demonów.

-_Gdzie wy mnie zanieśliście? - zapytał.

Wyładowanie wściekłości pozwoliło mu oczyścić umysł i spokojnie pomyślał nad decyzją, szacując jej skutki.

Po chwili spokojnie oznajmił:

Na szczęście pamiętam drogę do wyjśćia

tuneli Zbudowanych przez lordów Nighonu

Powoli zaczęli odchodzić ich zmysłów

które wywołąła w nim tajemnicza

Przecież jemu wcale na nas nie zależy, a właśnie od takich jak oni doznawaliśmy najwięcej krzywd.

Niewielu z mojego gatunku możę się chwalić takim tytułem.

przez co tunele, zaczęły się trząść

Miecz przebił jego żelazne, niezwykle wytrzymałe łuski i wbił się prosto w serce jaszczura przechodząc na wylot, który, upadając ryknął i padł u stóp kreegana, który jeszcze nie tak dawno bał się czarnych smoków.

Ostatni z kreegan wydostał się z tunelu, którego dosięgła zagłada.

Lecz czarty wśród tych skarbów ujrzeli zwłoki czartów i demonów, które wyglądały na rozszarpane i pogryzione.

Zebrał w sobie całą swoją niewyżytą furię i nienawiść, rycząc i wykrzykując klątwy i inne przekleństwa.

ukazała mu się ogniście czerwona twarz czarta w towarzystwie kilku innych demonów.

Przed nim stanęła szansa odwrócenia biegu tego, co miało się stać.

Gdyby nie on.

po tą nędzną namiastkę broni

- Dowódco, zabraliśmy cię do podziemnego schronu władcy, który był podarkiem od lordów Nighonu.

Ogarnął go strach oraz jednocześnie nienawiść i wściekłość wobec demonów, a oczy znowu zaszły mu krwią.

- Głupcy! Wprowadziliście nas w pułapkę bez wyjścia i skazaliście na pewną śmierć! - Mówił Wściekły Xeron.
- Ale.... przecież..... blughhh..... Nighon jest...... naszym...... sojusznikiem. - Odpowiedział konający czart,

a całe skalne podłoże wokół niego zalało się jego palącą krwią, a reszta

Jesteście pierwszymi, żywymi istotami, które spotkałem

"Miecz przeszedł na wylot przez jego żelazne, niezwykle wytrzymałe łuski i wbił się prosto w serce jaszczura, który upadając ryknął i padł u stóp kreegana, który jeszcze nie tak dawno bał się czarnych smoków.